Wraz z pokazami najnowszego filmu Pedro Almodovara zatytułowanego „W pokoju obok”, w Kinie Pionier 1907 w Szczecinie pojawi się kilka wcześniejszych filmów tego twórcy. Przegląd jego twórczości zatytułowany PEDRO ALMODOVAR NA BIS! odbędzie się w dniach 11-16 stycznia 2025 roku.
Pedro Almodovar to jeden z najbardziej cenionych współczesnych reżyserów hiszpańskich. W młodości powiązany z la movida madrileña, kontrkulturowym ruchem artystycznym, który w latach 70. sprzeciwiał się konserwatywnym rządom generała Franco. Jego debiutancki niezależny film, „Pepi, Luci, Bom i innych dziewczyn z dzielnicy”, okazał się wielkim sukcesem, dzięki któremu Almodóvar mógł wraz z bratem założyć firmę producencką. W 2003 roku zdobył Oscara za scenariusz do „Porozmawiaj z nią”. Zrealizował kilkadziesiąt filmów, w większości bardzo cenionych przez widzów i krytyków. Jego ostatni film „W pokoju obok”, przyniósł mu Złotego Lwa w Wenecji i w Kinie Pionier 1907 w Szczecinie będzie można go zobaczyć na premierowych pokazach. Uzupełnieniem tych pokazów będzie przegląd pięciu wcześniejszych filmów Almodovara.
Harmonogram pokazów:
11 STYCZNIA | SOBOTA
17:00 | Czerwona | PEDRO ALMODOVARA NA BIS. PRZEGLĄD FILMÓW
BÓL I BLASK (Dolor y gloria, Hiszpania 2019, 113’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Penelope Cruz, Antonio Banderas, Asier Etxeandia
12 STYCZNIA | NIEDZIELA
17:00 | Czerwona | PEDRO ALMODOVARA NA BIS. PRZEGLĄD FILMÓW
JULIETA (Julieta, Hiszpania 2016, 99’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Adriana Ugarte, Emma Suarez, Inma Cuesta
13 STYCZNIA | PONIEDZIAŁEK
17:00 | Czerwona | PEDRO ALMODOVARA NA BIS. PRZEGLĄD FILMÓW
LUDZKI GŁOS (The Human Voice, Hiszpania 2020, 30’ + 45’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Tilda Swinton, Agustin Almodovar, Miguel Almodovar
14 STYCZNIA | WTOREK
17:00 | Czerwona | PEDRO ALMODOVARA NA BIS. PRZEGLĄD FILMÓW
PRZELOTNI KOCHANKOWIE (Los amantes pasajeros, Hiszpania 2013, 96’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Javier Cámara, Lola Dueñas, Cecilia Roth, Blanca Suárez, Antonio Banderas, Penélope Cruz
15 STYCZNIA | ŚRODA
17:00 | Czerwona | PEDRO ALMODOVARA NA BIS. PRZEGLĄD FILMÓW
MATKI RÓWNOLEGŁE (Madres paralelas, Hiszpania 2021, 120’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Penelope Cruz, Aitana Sanchez-Gijon, Milena Smit
16 STYCZNIA | CZWARTEK
17:00 | Czerwona | PEDRO ALMODOVARA NA BIS. PRZEGLĄD FILMÓW
W POKOJU OBOK (The Room Next Door, Hiszpania/USA 2024, 107’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar. OBSADA: Tilda Swinton, Julianne Moore, John Turturro
Opisy filmów:
BÓL I BLASK (Dolor y gloria, Hiszpania 2019, 113’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Penelope Cruz, Antonio Banderas, Asier Etxeandia
„Ból i blask” to arcydzieło (Gazeta Wyborcza), najlepszy i zarazem najbardziej osobisty film hiszpańskiego mistrza od lat (The Hollywood Reporter), najpiękniejsza celebracja miłości (The Playlist). Doskonałe recenzje, łzy wzruszenia i 10-minutowa owacja po seansie – to tylko kilka reakcji na najnowszy film jednego z najwybitniejszych reżyserów światowego kina, Pedro Almodóvara. Twórca „Wszystko o mojej matce” i „Porozmawiaj z nią” opowiada o roli przypadku w naszym życiu, o sile pierwszych fascynacji oraz o tym, co po latach zostaje z relacji – zwłaszcza miłosnych – z ważnymi dla nas ludźmi. „Ból i blask” to również ponowne spotkanie hiszpańskiego reżysera ze swoją wieloletnią filmową muzą, Penélope Cruz, oraz – przede wszystkim – z Antonio Banderasem, którego za tę rolę uhonorowano nagrodą dla najlepszego aktora na 72. Festiwalu w Cannes.
Głównym bohaterem filmu jest Salvador Mallo (Banderas), kultowy hiszpański reżyser, który stroni od mediów i usilnie strzeże swojej prywatności. Mężczyzna odnajduje po latach osoby, które wywarły największy wpływ na jego życie, oraz przeżywa na nowo najważniejsze momenty ze swojej przeszłości. Wraca do dzieciństwa, gdy wraz z rodzicami w poszukiwaniu dobrobytu przenieśli się do małego miasteczka. Przywołuje obrazy swojej pierwszej namiętności, pierwszej wielkiej miłości i bólu rozstania. Wspomina spotkanie z kinem, które na lata stało się sensem jego życia. Powracając do najintensywniejszych doświadczeń minionych lat, Salvador odnajduje siłę, by zmierzyć się z teraźniejszością. Czy uda mu się zamknąć niedokończone sprawy z przeszłości, które burzą jego poukładaną codzienność?
„Ból i blask” to najbardziej osobisty spośród wszystkich filmów Almodóvara, a jednocześnie, jak podkreśla światowa krytyka, najlepszy film w jego karierze. Pełne emocji dzieło na miarę „Osiem i pół” Felliniego, w którym hiszpański reżyser po raz kolejny zachwyca swoją niepowtarzalną wrażliwością wizualną i w kapitalny sposób łączy wielką czułość z poczuciem humoru
JULIETA (Julieta, Hiszpania 2016, 99’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Adriana Ugarte, Emma Suarez, Inma Cuesta
Prezentowana w Konkursie Głównym festiwalu w Cannes „Julieta” Pedro Almodóvara to wielki powrót hiszpańskiego mistrza. W swoim nowym filmie reżyser „Porozmawiaj z nią” i „Volver” wraca do rzeczywistości, w której czuje się najlepiej: świata kobiet i ich namiętności.
„Julieta” to trzymająca w napięciu historia matki poszukującej córki, która wiele lat temu zniknęła bez śladu. Opowieść o skrajnych uczuciach, jakie odczuwamy wobec najbliższych i tajemnicach, które przed nimi skrywamy. Filmowa adaptacja opowiadań wyróżnionej literacką Nagrodą Nobla Alice Munro pokazuje, że siłą kina Almodóvara jest niezmiennie wiara w potęgę uczuć i miłości.
Namiętność, śmierć i tęsknota w buzującej kolorami i wzorami pigułce. Almodóvar, jakiego znamy i kochamy. (…) „Julieta” to triumfalny powrót. Atrakcyjne i świetnie skrojone kino na tematy ostateczne, pełne charakterystycznej werwy, fantazji, witalności, nieco ekscentryczne. Jednocześnie jest w nim coś świeżego: „Julieta” nie jest już histerycznym, rysowanym grubą kreską melodramatem, a rasowym dramatem.
Anna Tatarska, Onet.pl
LUDZKI GŁOS (The Human Voice, Hiszpania 2020, 30’ + 45’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Tilda Swinton, Agustin Almodovar, Miguel Almodovar
Sensacja festiwalu w Wenecji, hołd złożony największej europejskiej aktorce przez ikonę europejskiego kina. „Ludzki głos” to pierwszy wspólny film Pedra Almodóvara i Tildy Swinton, a zarazem pierwszy zrealizowany po angielsku tytuł w dorobku hiszpańskiego reżysera. Ten na wskroś almodovarowski, kipiący kolorami i buzujący od emocji melodramat z powodzeniem łączy dwa temperamenty, wrażliwości i kinowe żywioły. Niepodrabialny styl twórcy „Porozmawiaj z nią” wydaje się być skrojony na miarę gwiazdy Jarmuscha czy Guadagnino, jak obłędna czerwona suknia Balenciagi, w której blada Tilda Swinton przemierza plan filmu Almodóvara.
Jej bohaterka – zakochana, poniżona, zdesperowana – prowadzi swoją ostatnią telefoniczną rozmowę z mężczyzną, który od niej odszedł. W mieszkaniu w towarzystwie spakowanych walizek kochanka i jego osieroconego psa, miotając się od wściekłości do smutku, trawi miłosną katastrofę. Sięga po pigułki, chwyta za siekierę, rozlewa benzynę: chciałaby zabić siebie, chciałaby zniszczyć jego, chce zagrać rolę życia w dramacie zwanym rozstaniem. Zmienia kostiumy i maski, przymierza konwencje, błaga, krzyczy i szepcze: sprawdza, czy ta historia powinna skończyć się tragedią czy może jednak… happy endem?
Nakręcony w czasie pandemii, średniometrażowy, luźno inspirowany sztuką Jeana Cocteau „Ludzki głos” to esencja almodovarowskiego świata: bo tekst Cocteau Hiszpan wykorzystał już w „Kobietach na skraju załamania nerwowego” i „Prawie pożądania”. Bo zarówno muzyka, jak i elementy ekstrawaganckiej scenografii w nowym filmie pochodzą z poprzednich dzieł Almodóvara. Bo jego kino to namiętna miłosna opowieść, w której pierwszoplanową rolę grały niemal zawsze wyraziste, niezwykłe bohaterki. Swinton jest jedną z nich, ale zarazem przychodzi z innego świata („Klienci kochają moją bladość. Ową mieszankę szaleństwa i melancholii” – pozwala sobie w filmie na autoironię). Wnosi do almodovarowskiego mikrokosmosu kobiecą niezależność i siłę przetrwania. Ta kobieta nigdy nie będzie ofiarą. „Ludzki głos” wypowiada więc słowa pożegnania dla pewnego etapu twórczości Pedra Almodóvara i zapowiada jej nowy rozdział.
Filmowi towarzyszy arcyciekawa rozmowa, w której reżyser i jego nowa muza dopowiadają ten wątek. Rozdzieleni przez pandemię, ze swoich domów mówią o pracy nad filmem, miłości do kina, inspiracjach i – wspólnych! – planach na niedaleką przyszłość.
PRZELOTNI KOCHANKOWIE (Los amantes pasajeros, Hiszpania 2013, 96’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Javier Cámara, Lola Dueñas, Cecilia Roth, Blanca Suárez, Antonio Banderas, Penélope Cruz
Pedro Almodóvar wita na pokładzie lotu pasażerskiego z Madrytu do Meksyku! Z powodu technicznej usterki, bezpieczeństwo pasażerów znajdujących się na pokładzie zostaje zagrożone. Doświadczeni piloci robią wszystko, by znaleźć rozwiązanie tej trudnej sytuacji. Personel pokładowy bez reszty poświęca swe ciała i dusze, by w każdy możliwy sposób uprzyjemnić podróż pasażerom, którzy czekają na rozwój wypadków. Okazuje się, że życie w chmurach jest tak samo skomplikowane, jak i na ziemi, a przyczyny tego są zawsze te same: seks i śmierć.
Na pokładzie samolotu poznajemy: nowożeńców wyruszających w podróż poślubną, królową plotkarskich magazynów, bezwzględnego biznesmena uciekającego z Hiszpanii przed policją oraz Don Juana próbującego rozstać się z jedną ze swoich kochanek. Każde z nich leci do Meksyku w określonym celu – by coś załatwić albo przed czymś uciec. Co musi się wydarzyć, by ta grupa nieznajomych wyznała sobie swoje tajemnice? Co musi się stać, by wszyscy – włącznie z pilotami – wyjawili najgłębiej skrywane pragnienia?
W rolach głównych największe gwiazdy hiszpańskiego kina, a zarazem ulubieni aktorzy reżysera: Cecilia Roth („Wszystko o mojej matce”), Javier Cámara („Porozmawiaj z nią”), Blanca Suarez („Skóra, w której żyję”), Lola Dueñas („Volver”), Paz Vega („Sex i Lucia), Carmen Machi („Porozmawiaj z nią”), a także Penélope Cruz i Antonio Banderas.
MATKI RÓWNOLEGŁE (Madres paralelas, Hiszpania 2021, 120’)
REŻYSERIA: Pedro Almodovar OBSADA: Penelope Cruz, Aitana Sanchez-Gijon, Milena Smit
Film Pedra Almodóvara, z nagrodzoną za swoją rolę na festiwalu w Wenecji Penélope Cruz, to wyznanie wiary w siłę w kobiet, ich solidarność i odwagę. Czułe, a przy tym żywiołowe; ciepłe, ale niepozbawione dramatycznych zwrotów akcji; pełne nadziei, która przychodzi po bolesnych stratach – „Matki równoległe” portretują życie w jego wszystkich odcieniach. Film został z entuzjazmem przyjęty przez krytykę, która nie szczędzi mu komplementów. Najlepszy Almodóvar od „Wszystko o mojej matce” (Variety), Penélope Cruz w swojej najlepszej roli (Time), Pulsująca emocjami historia (The Wrap), Wielki pean na cześć kobiet (Little White Lies) – piszą zachwyceni recenzenci.
Bohaterki filmu, Janis (Cruz) i Ana (Milena Smit), spotykają się na oddziale położniczym. Ta pierwsza jest dojrzałą kobietą, ta druga ledwie przestała być nastolatką. Obie są singielkami, obie czeka samodzielne macierzyństwo. Janis wie, że sobie poradzi, Ana jest pełna obaw. Wydaje się, że ich ścieżki ledwie się przetną, tymczasem więź, która je połączy, okaże się mocna jak pępowina. Jak to u Almodóvara bywa: zbieg okoliczności może stać się przeznaczeniem, a rodzina z wyboru tą, która zaoferuje bezwarunkową akceptację i miłość.
„Matki równoległe” to nie tylko tragikomiczna, intymna opowieść o bólu i blasku macierzyństwa. To również mocny głos przeciw rodzinnym sekretom i ukrywaniu prawdy o przeszłości. I właśnie kobiety, które tworzą pomost pomiędzy przeszłością i przyszłością, okazują się w filmie Almodóvara bezkompromisowymi rzeczniczkami otwartości przynoszącej ulgę i oczyszczenie.
W POKOJU OBOK (The Room Next Door, Hiszpania/USA 2024, 107’)
Reżyseria Pedro Almodovar. Obsada: Tilda Swinton, Julianne Moore, John Turturro
Zwycięzca festiwalu w Wenecji, „W pokoju obok”, łączy na ekranie dwie wielkie osobowości i gwiazdy kina: Julianne Moore i Tildę Swinton. Melodramat Pedra Almodóvara to pełna emocji opowieść o pożegnaniach, spełnieniu, macierzyństwie i rodzinie z wyboru, a przede wszystkim – o życiu na swoich zasadach. Anglojęzyczny debiut Hiszpana otwiera zupełnie nowy rozdział w jego twórczości, zachowując przy tym charakterystyczne dla reżysera humor, melancholię i uwodzicielski splendor kostiumów i wnętrz. Eksplozja soczystych barw głosi pochwałę życia tak w radosnych, jak i w gorzkich odsłonach i jest hołdem dla przyjaźni, której blask złagodzi każdy ból.
Akcję „W pokoju obok” umieścił Almodóvar na Wschodnim Wybrzeżu USA. To w Nowym Jorku spotykają się przyjaciółki sprzed lat: wzięta pisarka Ingrid (Moore) i Martha (Swinton), reporterka wojenna, która toczy właśnie najważniejszą bitwę swojego życia. Rozdzieliły je zawodowe i prywatne wybory, a na nowo połączy los, którego się nie wybiera. W dramatycznych okolicznościach Ingrid i Martha dostrzegą szansę, by jeszcze raz przeżyć coś wspólnie.
Jeden z najwyżej ocenianych filmów Pedra Amodóvara jest ekranizacją „Pełni miłości”, powieści Sigrid Nunez. „W pokoju obok” to terapeutyczne, niosące nadzieję kino, które nie wstydzi się wzruszać i wierzyć: w uzdrawiającą moc obecności i relacje odporne na upływ czasu.